Тэрэнд чинь тааруулаад л… Би гэнэт урд толиндоо нөгөө охиныг харлаа.
Жаахаан охин, үгүй ерөө, тохиръё гэдэг нь… Загдаа тэгээд л даанч сайхан сайхан гээд хөхрөөд байсан байж, шалиг хог!
Миний охин шиг юм
байж юун эрт буруу замаар орсон золиг вэ чи, буу гэтэл
Ах аа, өдөр болгон оройтно, хичээл сургууль барагдахгүй, энэ хол Дамбад чинь ямар мөнгөөрөө таксидаж ирэх юм бэ гэж хэлээд харанхуй руу гүйгээд алга болов. Оюутны байрны гадна, Багшийн дээдийн ойролцоо зогсоход ч тун өгөөжтэй дээ хэмээн Загдаагийн нүдээ ирмээд байсан нь бодогдлоо. Хөлсний тэрэг барьж хэд гурван төгрөг олох ч дээ чааваас, өдөр нэг эмгэн ач хүү хоёрыг өрөвдөөд юу ч аваагүй, уржигдар нэг өвгөнийг аавтайгаа зүйрлээд хоёр зуухан төгрөг авсан, би чадахгүй бололтой дог.
Бөмбөгөрийн араар тойроод гараад иртэл бүрэнхийд хоёр охин гар өргөж байна. Суулгаад Дарь Эх рүү гараад өглөө. Миний хажуугийн шар охин халамцуу ч юмуу нүүрэмгий ч юмуу, ах аа! тамхи байна уу гэнэ. Шар навчнаасаа ганцыг голоо цохин байж сугалтал, асаагаарай гэх нь тэр. Өрөөсөн гараараа жолоогоо барьж нөгөө гараараа асаагуур тэмтэчсээр нэг юм болгоод өгтөл, арын охин баруун гар тийшээ эргээрэй ах аа хэмээн сандрангуй өгүүлэв. Эргээд жаахан явтал мухардаад орхилоо. Энд буух юмуу гэж би гайхан өгүүлбэл, тиймээ ах аа, гэв. Нэг нь гараад харанхуй руу одож нөгөөх нь суугаад үлдлээ. Нилээд удлаа, ирсэнгүй, би бүр гайхаж: Чи буухгүй юмуу, хэн нь мөнгөө төлөх юм гэтэл би өгнөө гэх юм.
Нөгөөх чинь ирэхгүй юм уу?
Та тэрнийг ирүүлмээр байгаа юм уу?
Юу гэсэн үг вэ, та хоёр хамт суугаа биз дээ?
Тийм л дээ, гэхдээ төлбөрөө өнөөдөр би даах ёстой юм л даа
Тэгээд даагаач!
Ах аа! үнэндээ нууцгүй хэлэхэд бидэнд мөнгө байхгүй тэгээд л…
Тэгээд яаж?
Ах аа та мэдэж л байгаа ш дээ!
Мэдэж л байгаа ш дээ гэнэ шүү, ийм хол ирчихээд, би энэний мөнгөгүйг бас мэдэж л байх юм гэнэ. Одоо яалтай билээ. Чи ерөөсөө цүнхээ надад орхичих, тэгээд гэрээсээ мөнгө аваад ир!
Манайд мөнгө байхгүй ээ, бүр хүн байхгүй гээч. Тэгээд ч би гэртээ орохоос айгаад байна.
Чи хүний машинд суугаад байж болохгүй биз дээ энэ чинь солиормоор юм. Би гарлаа, харвал харанхуй нөмөрсөн мухар гудманд бараг тулан зогсчээ. Хашаанууд нь нэг ч хаалгагүй нь юу билээ гэж сандартал хоёр тийшээ харсан гудамжтай юм байж. Эргэж ороод энэ нөжийг явуулахаас гээд хаалгаа таттал нөгөө охин жинсэн өмднийхөө “заамны” товчийг тайлчихсан хоёр гараараа сандлын аравч тулаад гэдийчихсэн, тийм нэг гадаадын сэтгүүлийн зураг мураг шиг болчихсон сууна. Ээ харла гэж ээ, нөжийн чинь хэлээд байгааг одоо ойлголоо, үгүй энэ чинь тэгээд эртээдийн нөгөө тохиръё гэдэг охин байна шүү дээ.
Өмд мөмдөө татаач яагаад байна аа чи!
Та эртээд нэг их ариухан дүр гаргаад л яваад өгсөн. Ийм ах нар чинь дуртай л байдгийн ш дээ. Царайлаг ах нар бүр донтой байдгийм! Манай найзыг орой бүр хүргэж өгдөг нэг ах бий, шар такситай. Ёстой хусалцдаг гэж байгаа юм чинь. Эгдүүтэй золиг чинь бүр товчлох байтугай дэлгэчихжээ. Нэвт гэрэлтсэн хар бандажны цаанаас цайвгар арьс нь гэрэлтээд дотор сэтгэлийн ямар нэгэн хорхой гозолзуулна. Би урд суудал дээрээ эргэж харан суугаад охиныг ширтлээ, харах тусам эгдүү хүргэх золиг чинь бүр сурцтай юмаа янз нь. За ах аа эхэлье, та харин намайг нэг их тамлахгүй шүү! Охин алгуурхан өмдөө доош шувтлахдаа хоёр хөлөө урд суудлын дээгүүр нэг нэгээр нь гозойлгон байж тайлаад буцаан татаж дотоожоо доошлуулаад булчиндаа орхилоо. Цамцыг бол тайлахгүй бололтой, зүгээр л хойш нь яржээ. Хөх нь дөнгөж ургаж гүйцээд шаазан бумба хөмөрсөн шиг, чандгар чанга , бүр хазаад хаячихмаар ч юм шиг зэвүүрхэх сэтгэл төрөөд ирлээ. Гэнэтийн их дур хүсэлтэй зэрэгцээд хачин зэвүүрхэх эгдүүрхэх сэтгэгдэл төрөөд байдгийг би удаа дараа ажигласан юм. Миний өмдний урд талд нэг юм томбойгоод ирснийг жаахан дарах санаатай халаасандаа гараа хийн дотуураа цаашлуултал бүр гозосхийн дээшээ эргэчихлээ, нөж чинь! Охин ажиглачихаад инээд нь хүрч “түүнийг чинь гаргаж ирэх болчихож ах аа!” гэлээ. Тэгтэл миний зүрхнээс эхлээд жирсхийн доошоо нэг юм гүйгээд, миний хоёр гар өмднийхөө товчийг тайлаад эхэллээ.
Ах аа та мэддэгүй юмуу, урд суудлаа гэдийлгээд намайг суулгачих, тэр нь амархан байдаг юм гэвээ, нөгөөх чинь ! Би ч сурмаг болчихжээ, гялсхийн дэлгээд охиныг хартал өөрөө гулсаад ороод ирлээ, ичих айхыг умартсан охины дэргэд нас бие гүйцээсэн ат шиг эр би дуртай байхгүй юм бол хэн чадахсан билээ. Шурхийгээд дээр нь гарлаа, охины хоёр хөлийн хооронд нэг хөлөө хийгээд гадагш нь тэлэн түлхтэл явдаггүй, гэтэл охин маань бандаж тушаад байгаа юм аа гэснээ баруун гуяа миний гуянд хавируулан дээш доош үрсээр байгаад тайлаад хаячих юм аа! Тэр дээш доош хавируулан шүргүүлэн байхад нь бороонд норсон тэнзэн ташуур шиг болсон миний хэцүү нэрт тэвчээр алдаж, золтой л гуя руу нь аваад хаячихсангүй арайхийн тэсээд байж ядсандаа оршил моршил ч үгүй шунаглан дайрлаа. Нэгэнт охин өөрөө дуртай байгаа юм чинь зовлон алга, чардайтал жийлгээд зүтгүүлсээр байгаад чихээд авлаа. Чийрэг чанга, булчинлаг нь мэдрэгдээд, минийх ч бас чамгүй л гэгддэг тул нилээд бачуу байна аа. Хэд түлхээд өгтөл “Өвдөөд байна аа, аяархан л даа” гэх нь миний аазгайг хөдөлгөж “чарлуулнаа чамайг !” гэсэн юм бодогдож улам л лав оруулж түргэн түргэн хөдөлж эхлэв. Дахиад л, ах аа ёо ёо л доо гэх нь адтай хүслийг улам ноцоож арслангийн хүч оруулах шидтэй аж. Охины юу хэлж юу дуугарч байгааг сонсохоо болиод мунаг шунагийн дээд хүрдэн тархинд эргэлдэж, орчлонгийн шуурга орвонгоор нь эргүүлэх мэт муу машинаа авч шидчихээ алдан яажигнуулна. Яадаг юм, өрөө төлж байгаа юм чинь авсан шиг л авна ш дээ гэсэн зэрлэг бодолдоо гаарсан би улам орилуулах хүслэнд автаад бас ч ухаан зааж хэсэг тэсэн энэ жаргалаа аль болох удаахыг хичээж байв. Ер эмэгтэй хүн орилно гэдэг бол их тачаадан шунасны шинж гэж би үздэг билээ.
Охины бие нялхаараа зөөлхөн уяхан, гэвч юм үзээд ханачихсан гэдэг нь мэдэгдэнэ. /Нэгэнт нэг айлын л охин тул “Охин” л гэхээс ийм бага юмыг чинь ямар авгай хүүхэн гэлтэй биш/ Хоёр хөлөө хавчин шулуун жийгээд өлмий нь шалан дээр хүрч байсан ч үе үе өөд нь өргөж миний нуруугаар ороон нэг чангалж нэг суллан тэр тоолон ёолон гинших нь өвдөөд байна уу дур хүсэлдээ шатаад байна уу гэдгийг би үл мэднэ. Ёолох тусам нь зэрлэг тачаал өрвөлзөн хуучин экселийн хамаг эрэг боолт чахран охинтой зэрэг ёолж ёхлоод, суларсан амортизатор дээрээ нахилзан, дур хүслийн гал дээр хүч нэмж, улам таатай сэрэл өдөөгөөд хамаг бие чивчрүүлнэ. “Үхлээ, ах аа би тавилаа!” гэсэн дуутай зэрэгцээд надаас ч бас дуслаар бус бүр насосоор шахсан юм шиг асгарч миний дээд цэгтээ хүртэл хөвчирсөн доод бие хоосрон хоосроод гэвч голтойгоо үлдэж байгаа нь надад мэдэгдлээ. Чахарсан ганхсан бүхэн нам чимээ алдаад бид хоёрыг үүлэн бороогоо дахих нь уу үгүй юү гэж чагнаархан байх шиг. Нэг мэдвэл миний нуруу тасрах нь ээ. Хуучин муу тэрэгний урд сандал гэдэг чинь уг нь хонхрыг хэлэх үү, даралтын аяар улам шигдээд охины дээрээс бүх хүчээрээ даран чадлын хэрээр нүглээ үйлдэхдээ би ухаан алдан орчноосоо тасарч юун нуруу муруу, улам л хотойгоод байснаа мэдсэнгүй. Хөдөлж болдоггүй ээ, ер миний насанд ахадсан ажил хийлээ бололтой, арайхийн эргэж жолоочийн суудал дээрээ мөлхөж ороод өмдөө татмаглав. Хөдөлж болохгүй нь ээ, уг нь радикулиттай, эхнэрийн хүчээр л нэг юм босоогоороо яваа хүн шүү дээ би чинь. Ээ нөж гэж, одоо юу гэж хэлдэг юм билээ, архаг хуучаа хөдөлгөчихлөө. Тэргээ барьж болохгүй янзтай болоод явчихлаа. Охин хувцсаа өмсөж гүйцээд та надад дугаараа өгчих, хааяа хүргээд ирчихэж байл даа, манай найз ч гэсэн таныг дуудвал дуртай “хусуулна” шүү гэчихээд буугаад алга болов.
Ээ, бүү үзэгд! Юу ч болчихов, зөв ч юм биш, гэхдээ хэн буруу гэх юм гэж бодоод тэргээ асаалаа. Хаазан дээрээс хөлөө авч болдоггүй тормос руу ч хөдөлгөж болдоггүй нуруу гэдэг чинь нэг татчихаараа ханиаж ч болохгүй хаа хамаагүй эрхтэнд нөлөөлдөг юм гээч. Ийм янзтай гудамжны хөдөлгөөнд оролцоно гэдэг байж болшгүй, анхны тэрэгтэй л “үнсэлцэх” нь мэдээж болжээ. Тэр дороо тэргээ унтрааж хэсэг суулаа, харанхуйд тамхины галнаас өөр нөхөргүй ингэж суухаар гэр рүүгээ утасдахаас. Эхнэр дорхноо л таксидаад ирлээ “миний муу өвгөн хэдэн цаасны төлөө явж байж биегүй болчихсон амьтан, нуруу чинь яаж байна, шууд эмнэлэг орох уу” гэж нэг дуу газарт нэг дуу тэнгэрт хадсаар бууж ирлээ. Авгайг жолоон дээрээ суулгаад өөрөө хажууд нь ярвайн суулаа. Ээ Бурхаан! нөгөө “юу яасан” суудал чинь шал нойтон! Яаж авгайг суулгачихсангүй вэ, тэнгэр өршөөж азтай л байна гэсэн бодолтой айдас түгшүүр зэрэгцэн эхнэрийн хажуунаас сэм харлаа. Нойтон суудал дээр, дороо займчин өмдөө тэмтэрч тэр тоолон өвчиндөө дуу алдаж явтал, эхнэр замаа ширтэн хичээнгүйлэн бууж засмалд ороод гэнэт хамраа шантайлган “Юу үнэртээд байнаа “ гэх нь тэр!
Ах аа, өдөр болгон оройтно, хичээл сургууль барагдахгүй, энэ хол Дамбад чинь ямар мөнгөөрөө таксидаж ирэх юм бэ гэж хэлээд харанхуй руу гүйгээд алга болов. Оюутны байрны гадна, Багшийн дээдийн ойролцоо зогсоход ч тун өгөөжтэй дээ хэмээн Загдаагийн нүдээ ирмээд байсан нь бодогдлоо. Хөлсний тэрэг барьж хэд гурван төгрөг олох ч дээ чааваас, өдөр нэг эмгэн ач хүү хоёрыг өрөвдөөд юу ч аваагүй, уржигдар нэг өвгөнийг аавтайгаа зүйрлээд хоёр зуухан төгрөг авсан, би чадахгүй бололтой дог.
Бөмбөгөрийн араар тойроод гараад иртэл бүрэнхийд хоёр охин гар өргөж байна. Суулгаад Дарь Эх рүү гараад өглөө. Миний хажуугийн шар охин халамцуу ч юмуу нүүрэмгий ч юмуу, ах аа! тамхи байна уу гэнэ. Шар навчнаасаа ганцыг голоо цохин байж сугалтал, асаагаарай гэх нь тэр. Өрөөсөн гараараа жолоогоо барьж нөгөө гараараа асаагуур тэмтэчсээр нэг юм болгоод өгтөл, арын охин баруун гар тийшээ эргээрэй ах аа хэмээн сандрангуй өгүүлэв. Эргээд жаахан явтал мухардаад орхилоо. Энд буух юмуу гэж би гайхан өгүүлбэл, тиймээ ах аа, гэв. Нэг нь гараад харанхуй руу одож нөгөөх нь суугаад үлдлээ. Нилээд удлаа, ирсэнгүй, би бүр гайхаж: Чи буухгүй юмуу, хэн нь мөнгөө төлөх юм гэтэл би өгнөө гэх юм.
Нөгөөх чинь ирэхгүй юм уу?
Та тэрнийг ирүүлмээр байгаа юм уу?
Юу гэсэн үг вэ, та хоёр хамт суугаа биз дээ?
Тийм л дээ, гэхдээ төлбөрөө өнөөдөр би даах ёстой юм л даа
Тэгээд даагаач!
Ах аа! үнэндээ нууцгүй хэлэхэд бидэнд мөнгө байхгүй тэгээд л…
Тэгээд яаж?
Ах аа та мэдэж л байгаа ш дээ!
Мэдэж л байгаа ш дээ гэнэ шүү, ийм хол ирчихээд, би энэний мөнгөгүйг бас мэдэж л байх юм гэнэ. Одоо яалтай билээ. Чи ерөөсөө цүнхээ надад орхичих, тэгээд гэрээсээ мөнгө аваад ир!
Манайд мөнгө байхгүй ээ, бүр хүн байхгүй гээч. Тэгээд ч би гэртээ орохоос айгаад байна.
Чи хүний машинд суугаад байж болохгүй биз дээ энэ чинь солиормоор юм. Би гарлаа, харвал харанхуй нөмөрсөн мухар гудманд бараг тулан зогсчээ. Хашаанууд нь нэг ч хаалгагүй нь юу билээ гэж сандартал хоёр тийшээ харсан гудамжтай юм байж. Эргэж ороод энэ нөжийг явуулахаас гээд хаалгаа таттал нөгөө охин жинсэн өмднийхөө “заамны” товчийг тайлчихсан хоёр гараараа сандлын аравч тулаад гэдийчихсэн, тийм нэг гадаадын сэтгүүлийн зураг мураг шиг болчихсон сууна. Ээ харла гэж ээ, нөжийн чинь хэлээд байгааг одоо ойлголоо, үгүй энэ чинь тэгээд эртээдийн нөгөө тохиръё гэдэг охин байна шүү дээ.
Өмд мөмдөө татаач яагаад байна аа чи!
Та эртээд нэг их ариухан дүр гаргаад л яваад өгсөн. Ийм ах нар чинь дуртай л байдгийн ш дээ. Царайлаг ах нар бүр донтой байдгийм! Манай найзыг орой бүр хүргэж өгдөг нэг ах бий, шар такситай. Ёстой хусалцдаг гэж байгаа юм чинь. Эгдүүтэй золиг чинь бүр товчлох байтугай дэлгэчихжээ. Нэвт гэрэлтсэн хар бандажны цаанаас цайвгар арьс нь гэрэлтээд дотор сэтгэлийн ямар нэгэн хорхой гозолзуулна. Би урд суудал дээрээ эргэж харан суугаад охиныг ширтлээ, харах тусам эгдүү хүргэх золиг чинь бүр сурцтай юмаа янз нь. За ах аа эхэлье, та харин намайг нэг их тамлахгүй шүү! Охин алгуурхан өмдөө доош шувтлахдаа хоёр хөлөө урд суудлын дээгүүр нэг нэгээр нь гозойлгон байж тайлаад буцаан татаж дотоожоо доошлуулаад булчиндаа орхилоо. Цамцыг бол тайлахгүй бололтой, зүгээр л хойш нь яржээ. Хөх нь дөнгөж ургаж гүйцээд шаазан бумба хөмөрсөн шиг, чандгар чанга , бүр хазаад хаячихмаар ч юм шиг зэвүүрхэх сэтгэл төрөөд ирлээ. Гэнэтийн их дур хүсэлтэй зэрэгцээд хачин зэвүүрхэх эгдүүрхэх сэтгэгдэл төрөөд байдгийг би удаа дараа ажигласан юм. Миний өмдний урд талд нэг юм томбойгоод ирснийг жаахан дарах санаатай халаасандаа гараа хийн дотуураа цаашлуултал бүр гозосхийн дээшээ эргэчихлээ, нөж чинь! Охин ажиглачихаад инээд нь хүрч “түүнийг чинь гаргаж ирэх болчихож ах аа!” гэлээ. Тэгтэл миний зүрхнээс эхлээд жирсхийн доошоо нэг юм гүйгээд, миний хоёр гар өмднийхөө товчийг тайлаад эхэллээ.
Ах аа та мэддэгүй юмуу, урд суудлаа гэдийлгээд намайг суулгачих, тэр нь амархан байдаг юм гэвээ, нөгөөх чинь ! Би ч сурмаг болчихжээ, гялсхийн дэлгээд охиныг хартал өөрөө гулсаад ороод ирлээ, ичих айхыг умартсан охины дэргэд нас бие гүйцээсэн ат шиг эр би дуртай байхгүй юм бол хэн чадахсан билээ. Шурхийгээд дээр нь гарлаа, охины хоёр хөлийн хооронд нэг хөлөө хийгээд гадагш нь тэлэн түлхтэл явдаггүй, гэтэл охин маань бандаж тушаад байгаа юм аа гэснээ баруун гуяа миний гуянд хавируулан дээш доош үрсээр байгаад тайлаад хаячих юм аа! Тэр дээш доош хавируулан шүргүүлэн байхад нь бороонд норсон тэнзэн ташуур шиг болсон миний хэцүү нэрт тэвчээр алдаж, золтой л гуя руу нь аваад хаячихсангүй арайхийн тэсээд байж ядсандаа оршил моршил ч үгүй шунаглан дайрлаа. Нэгэнт охин өөрөө дуртай байгаа юм чинь зовлон алга, чардайтал жийлгээд зүтгүүлсээр байгаад чихээд авлаа. Чийрэг чанга, булчинлаг нь мэдрэгдээд, минийх ч бас чамгүй л гэгддэг тул нилээд бачуу байна аа. Хэд түлхээд өгтөл “Өвдөөд байна аа, аяархан л даа” гэх нь миний аазгайг хөдөлгөж “чарлуулнаа чамайг !” гэсэн юм бодогдож улам л лав оруулж түргэн түргэн хөдөлж эхлэв. Дахиад л, ах аа ёо ёо л доо гэх нь адтай хүслийг улам ноцоож арслангийн хүч оруулах шидтэй аж. Охины юу хэлж юу дуугарч байгааг сонсохоо болиод мунаг шунагийн дээд хүрдэн тархинд эргэлдэж, орчлонгийн шуурга орвонгоор нь эргүүлэх мэт муу машинаа авч шидчихээ алдан яажигнуулна. Яадаг юм, өрөө төлж байгаа юм чинь авсан шиг л авна ш дээ гэсэн зэрлэг бодолдоо гаарсан би улам орилуулах хүслэнд автаад бас ч ухаан зааж хэсэг тэсэн энэ жаргалаа аль болох удаахыг хичээж байв. Ер эмэгтэй хүн орилно гэдэг бол их тачаадан шунасны шинж гэж би үздэг билээ.
Охины бие нялхаараа зөөлхөн уяхан, гэвч юм үзээд ханачихсан гэдэг нь мэдэгдэнэ. /Нэгэнт нэг айлын л охин тул “Охин” л гэхээс ийм бага юмыг чинь ямар авгай хүүхэн гэлтэй биш/ Хоёр хөлөө хавчин шулуун жийгээд өлмий нь шалан дээр хүрч байсан ч үе үе өөд нь өргөж миний нуруугаар ороон нэг чангалж нэг суллан тэр тоолон ёолон гинших нь өвдөөд байна уу дур хүсэлдээ шатаад байна уу гэдгийг би үл мэднэ. Ёолох тусам нь зэрлэг тачаал өрвөлзөн хуучин экселийн хамаг эрэг боолт чахран охинтой зэрэг ёолж ёхлоод, суларсан амортизатор дээрээ нахилзан, дур хүслийн гал дээр хүч нэмж, улам таатай сэрэл өдөөгөөд хамаг бие чивчрүүлнэ. “Үхлээ, ах аа би тавилаа!” гэсэн дуутай зэрэгцээд надаас ч бас дуслаар бус бүр насосоор шахсан юм шиг асгарч миний дээд цэгтээ хүртэл хөвчирсөн доод бие хоосрон хоосроод гэвч голтойгоо үлдэж байгаа нь надад мэдэгдлээ. Чахарсан ганхсан бүхэн нам чимээ алдаад бид хоёрыг үүлэн бороогоо дахих нь уу үгүй юү гэж чагнаархан байх шиг. Нэг мэдвэл миний нуруу тасрах нь ээ. Хуучин муу тэрэгний урд сандал гэдэг чинь уг нь хонхрыг хэлэх үү, даралтын аяар улам шигдээд охины дээрээс бүх хүчээрээ даран чадлын хэрээр нүглээ үйлдэхдээ би ухаан алдан орчноосоо тасарч юун нуруу муруу, улам л хотойгоод байснаа мэдсэнгүй. Хөдөлж болдоггүй ээ, ер миний насанд ахадсан ажил хийлээ бололтой, арайхийн эргэж жолоочийн суудал дээрээ мөлхөж ороод өмдөө татмаглав. Хөдөлж болохгүй нь ээ, уг нь радикулиттай, эхнэрийн хүчээр л нэг юм босоогоороо яваа хүн шүү дээ би чинь. Ээ нөж гэж, одоо юу гэж хэлдэг юм билээ, архаг хуучаа хөдөлгөчихлөө. Тэргээ барьж болохгүй янзтай болоод явчихлаа. Охин хувцсаа өмсөж гүйцээд та надад дугаараа өгчих, хааяа хүргээд ирчихэж байл даа, манай найз ч гэсэн таныг дуудвал дуртай “хусуулна” шүү гэчихээд буугаад алга болов.
Ээ, бүү үзэгд! Юу ч болчихов, зөв ч юм биш, гэхдээ хэн буруу гэх юм гэж бодоод тэргээ асаалаа. Хаазан дээрээс хөлөө авч болдоггүй тормос руу ч хөдөлгөж болдоггүй нуруу гэдэг чинь нэг татчихаараа ханиаж ч болохгүй хаа хамаагүй эрхтэнд нөлөөлдөг юм гээч. Ийм янзтай гудамжны хөдөлгөөнд оролцоно гэдэг байж болшгүй, анхны тэрэгтэй л “үнсэлцэх” нь мэдээж болжээ. Тэр дороо тэргээ унтрааж хэсэг суулаа, харанхуйд тамхины галнаас өөр нөхөргүй ингэж суухаар гэр рүүгээ утасдахаас. Эхнэр дорхноо л таксидаад ирлээ “миний муу өвгөн хэдэн цаасны төлөө явж байж биегүй болчихсон амьтан, нуруу чинь яаж байна, шууд эмнэлэг орох уу” гэж нэг дуу газарт нэг дуу тэнгэрт хадсаар бууж ирлээ. Авгайг жолоон дээрээ суулгаад өөрөө хажууд нь ярвайн суулаа. Ээ Бурхаан! нөгөө “юу яасан” суудал чинь шал нойтон! Яаж авгайг суулгачихсангүй вэ, тэнгэр өршөөж азтай л байна гэсэн бодолтой айдас түгшүүр зэрэгцэн эхнэрийн хажуунаас сэм харлаа. Нойтон суудал дээр, дороо займчин өмдөө тэмтэрч тэр тоолон өвчиндөө дуу алдаж явтал, эхнэр замаа ширтэн хичээнгүйлэн бууж засмалд ороод гэнэт хамраа шантайлган “Юу үнэртээд байнаа “ гэх нь тэр!
0 comments:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !